کاوش موضوع طراحی منظر

برنامه‌ریزی چشم‌انداز یا برنامه‌ریزی فضای سبز یا برنامه‌ریزی باغ و پارک یا برنامه‌ریزی باغ‌آرایی (به انگلیسی: Landscape planning) که ویژگی‌های کاربردی عوامل و امکانات مورد نیاز برنامه و شرایط لازم را برای پاسخگویی به نیازهای روانی و اجتماعی قشرهای جامعه و نیز پاره‌ایی از عوامل فرعی دیگر را دیکته می‌کند. به‌طور کلی می‌توان مبانی طراحی فضای سبز را در محیط‌های مسکونی تابع عوامل زیر دانست: از گیاهان می‌توان برای هدایت دید ناظر به صحنه‌های مختلف طبیعت استفاده شود. در مواقعی که بخواهند به گل و گیاه خاص، تشخص متمایز از بقیه بدهند از گلدان استفاده می‌کنند. در جایی که مقیاس کوچک است (مثل حیاط منازل مسکونی کوچک) فاصله و دامنه دید کم است. پس قوه ادراک و بینش مقدار زیادی تغییر می‌کند؛ لذا در مقیاس‌های کوچک جزئیات بیشتری از گیاهان تک تک دیده می‌شود و کوچک‌ترین دگرگونی در رنگ گل یا برگ، خیلی زود به چشم می‌خورد. یکی از اهداف مهم در طراحی فضای سبز، آفرینش کیفیتی است که بین تجربه و احساس انسان و المان‌های بزرگ اطراف ما، پلی تعبیه نماید. یکی از اصلی‌ترین ارزش‌های درختان این است که برای ساختمان ایجاد مقیاس می‌کنند. مناظر زیبای طبیعت هرگز متقارن نیستند، ولی توازنی بین دو سوی محور برقرار است، این تقارن را تقارن نظری می‌نامند. برای ایجاد فضای طبیعی و زیبا همیشه باید توازن را در نظر داشت و تقارن نظری کامل به وجود آورد. امروزه بیشتر معماران منظر، راه حل ناتقارن را در ایجاد توازن و تعادل توصیه می‌کنند.... بیشتر در ویکی پدیا